Bij zelfsturing sturen we zelf, zoveel is duidelijk. Dat maakt veel mogelijk, maar brengt ook veel verantwoordelijkheid met zich mee. Hoe gaan we om met die vrijheid versus die verantwoordelijkheid? Hoe houden we het in balans? Geen technisch vernuft of adviserend verhaal in dit blog. Maar je leest een hopelijk inspirerend stuk over waarom wij zo graag autonoom en zelfsturend zijn.Â
In veel andere organisaties zijn de verantwoordelijkheden belegd bij een handjevol mensen in het management team en de directie. Collega’s op de werkvloer hebben niet veel te zeggen over de koers van de organisatie als geheel, en willen dat soms ook niet. Maar iedereen heeft wel altijd een mening over hoe die managers het dan doen. Je herkent het misschien wel?
Ik ga het oplossen
Onze coach Irene Sinteur beschrijft de reis naar zelfsturing vaak aan de hand van drie fasen van verantwoordelijkheid nemen. We begonnen met ‘Dit gaat niet goed, ze moeten het oplossen’; dit werd steeds meer ‘Dit gaat niet goed, we gaan het oplossen, en inmiddels zeggen we steeds vaker ‘Dit gaat niet goed, ik ga het oplossen.’
Het was voor mij vrij snel duidelijk, nadat ik bij Enrise kwam werken, dat zelfsturing betekende dat ik veel vrijheid had om zelf initiatieven te nemen. En natuurlijk kwam daar een verantwoordelijkheid bij. Maar hoe ver dat ging, dat is pas later tot me doorgedrongen. In een zelfsturende organisatie zijn er geen beste stuurlui aan wal; we bevinden ons allemaal op het schip. We hebben alle mogelijkheid om Enrise te verbeteren en een goede koers uit te blijven zetten, maar dat brengt ook een verantwoordelijkheid met zich mee. Ontevreden zijn met een situatie komt óók bij Enrise wel voor, maar altijd is daar de vraag: en wat ga ik doen om dat te veranderen?Â
Een betere wat-dan-ook begint bij jezelf
Als Enriser hoef je niet overal goed in te zijn of eigenhandig alle problemen in de organisatie uit de wereld te helpen. Maar het beantwoorden van die vraag voor jezelf, iedere keer weer, – die verantwoordelijkheid is er altijd. Om met Stan Lee te spreken: With great power, comes great responsibility.Â
Zelf vind ik dit soms best confronterend, omdat je altijd weer op je eigen rol moet reflecteren. De luxe om je er makkelijk vanaf te maken, is er simpelweg niet. Ik zou het niet meer anders willen, maar dit is wel waar zelfsturing soms moeilijk kan zijn.
